Πάλα (σπάθη) και Γιαταγάνι: δύο αγχέμαχα όπλα της Ελληνικής Επανάστασης 1821

.

Στη σύζυγο μου Νέλλυ, για την έμπνευση και την ενθάρρυνση που μου προσφέρει.

.

Η πάλα του Νικηταρά του Τουρκοφάγου. Η οδοντωτή λεπίδα της ήταν ιδιαίτερα φονική και ανήκει σε αραβικό τύπο σπάθης.

.

Περικλής  Δεληγιάννης
.
Τα παρακάτω αγχέμαχα όπλα χρησιμοποιήθηκαν κατά την Επανάσταση του 1821-1829 τόσο από τους Ελληνες μαχίμους όσο και από τους Αλβανούς, Τούρκους και Αιγύπτιους αντιπάλους τους.
Η «πάλα» ήταν κυρτή σπάθη κεντροασιατικής απώτερης προέλευσης, συχνά με ευρεία λεπίδα. Ο μαχητής την έφερε σε «θηκάρι» (ξιφοθήκη) το οποίο άλλοτε στερεωνόταν στο «σελάχι» του και άλλοτε αναρτάτο στην αριστερή πλευρά του με τελαμώνα, ο οποίος στηριζόταν στον δεξιό ώμο. Κυρίως οι ναυτικοί την αναρτούσαν με τον δεύτερο τρόπο, αλλά τη χρησιμοποιούσαν σπάνια.

Διάφοροι τύποι γιαταγανιων.  Η κόψη της λεπίδας βρίσκεται στην κοίλη πλευρά, όπως στην περιπτωση της αρχαίας κοπίδος ή φαλκάτας. Το τρίτο από πάνω γιαταγανι της εικόνας ανήκει σε έναν υστερότερο τύπο με σχεδόν ευθεία λεπίδα.

.

Μερικά όπλα της Περιόδου περί την Ελληνική Επανάσταση

Στην σύζυγο μου, Νέλλυ, για την έμπνευση και την ενθάρρυνση που μου προσφέρει.

Τα παρόντα όπλα είναι μία συλλογή εικόνων όπλων τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στη Χερσόνησο του Αίμου κατά το πρώτο τρίτο του 19^ου αιώνα, δηλαδή συμπεριλαμβανομένης της Περιόδου της Ελληνικής Επανάστασης (1821-1829). Πρόκειται για όπλα τα οποία στη σημερινή ξένη βιβλιογραφία περί κατάταξης και ταξινόμησης όπλων χαρακτηρίζονται συχνά ως «οθωμανικά» ή «οθωμανικά βαλκανικά» αλλά στην πραγματικότητα χρησιμοποιούντο εξίσου από Τούρκους, Ελληνες («κλέφτες», αρματολούς, κάπους και στη συνέχεια αγωνιστές), Αλβανούς (μουσουλμάνους και χριστιανούς), Γιουρούκους, Βλάχους, Βούλγαρους και άλλους λαούς της περιοχής.

Πρόκειται για δύο πάλες (από τις οποίες εικονίζονται μόνο οι λαβές τους), ένα τυφέκιο (καριοφίλι),  δύο πιστόλες, μία μάχαιρα και άλλη μία μάχαιρα τύπου «κιντζάλ».