Late Byzantine warrior 14th century

 

A fine Byzantine hagiography of Saint Mercurios, early 14^th century. His arms and armour are typical Byzantine of the Late period (church of Saint Clementios, Ochris).

Η μάχη της Αντιοχείας του Μαιάνδρου (1211): Μία ανέλπιστη νίκη κατά των Τούρκων

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο cognoscoteam.gr/

Γράφει ο Μάριος Νοβακόπουλος, διεθνολόγος – μεταπτυχιακός φοιτητής Βυζαντινής ιστορίας

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους το 1204 προκάλεσε πολιτικό και στρατιωτικό χάος στις κτήσεις της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, τόσο στην Ευρώπη όσο και την Ασία. Έχοντας διαφύγει από την φλεγόμενη Βασιλεύουσα, ο Θεόδωρος Λάσκαρης πέρασε την Προποντίδα και κατέληξε στην μικρασιατική πόλη της Νίκαιας, από όπου ξεκίνησε την αντίσταση κατά των Φράγκων εισβολέων. Η αυτοκρατορία της Νίκαιας, όπως θα ονομασθεί το κράτος του, αποτέλεσε τον βασικό πυρήνα αντίστασης των Ρωμαίων και προπύργιο για την ανάκτηση της Πόλης.

Τα πρώτα χρόνια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα. Δεν αναγνώρισαν όλοι οι Ρωμαίοι τον αυτοκρατορικό τίτλο που διεκδίκησε ο Θεόδωρος: οι θρόνοι της Ηπείρου και της Τραπεζούντας εμφανίστηκαν ως ανταγωνιστές. Στη δυτική Μικρά Ασία με τουρκική βοήθεια είχαν στηθεί αυτόνομες ρωμαϊκές ηγεμονίες, τις οποίες ο Θεόδωρος θα έπρεπε να ελέγξει. Οι Φράγκοι έκαναν αμέσως εισβολή στη Μικρά Ασία και λίγο έλειψε να πάρουν τη Νίκαια, ενώ υποχώρησαν μόνο όταν οι Βούλγαροι απείλησαν τη Θράκη.

‘Modern’ Byzantine Architecture: Design by S. Calatrava for St. Nicholas Church at the World Trade Center, New York

 

This is a design by the renowned Spanish architect Santiago Calatrava for St. Nicholas Orthodox Church at the World Trade Center, New York (credit: Santiago Calatrava LLC, Zurich). Calatrava is one of my favourite architects.

Η Τουρκική λαίλαπα στην Μικρά Ασία: Η Άλωση της Καισαρείας

Αναδημοισίευση από το ιστολόγιο cognoscoteam.gr/

Γράφει ο Ηλίας Αναγνωστάκης

H φοβερη αλωση και καταστροφή της Καισαρειας, της φημισμένης Καππαδοκικης Μητρόπολης, από τους Τουρκομανους των Εμιρηδων Santuk και Afsin κατά πασα πιθανοτητα στα τελη Ιουνιου/αρχες Ιουλιου 1067.

Πραγματι, ηδη από το 1064, με την αλωση του Ανιου, το ΒΑ συνορο της Αυτοκρατοριας βρισκοταν υπο καταρρευση, ενώ ηδη οι πρωτοεμφανιζόμενοι (από το 1062) στην Συρια Τουρκομανοι του δραστηριου Εμιρη Afsin «κατεστρεφαν τα παντα» (Ματθαιος Εδεσσης 45-9) και απειλουσαν ολο τον νοτιο τομεα του Μικρασιατικου συνορου ( Αντιοχεια, Εδεσσα, Ιεραπολις (Manbij), Αδανα, Ταρσος). Οι Σελτζούκοι ομως, μαζι με στιφη Τουρκομανων σε μια τρομερη επιδρομή που κρατησε 8(!) μηνες (Δεκέμβριος 1066-Ιουλιος 1067) επεδραμαν στο κεντρικο τομεα, ισοπεδώνοντας τα παντα, καιγοντας χωρια, λεηλατώντας επαύλεις και μοναστηρια, εκτελώντας μοναχους, και αρπαζοντας χιλιαδες αιχμαλωτους και ζωα σαν λεια.

Χάραλντ Χαρντράντα: Ο μισθοφόρος του Βυζαντίου που έγινε βασιλιάς της Νορβηγίας

Αναδημοισίευση από το ιστολόγιο cognoscoteam.gr/

Γράφει ο Ηλίας Αναγνωστάκης

Ο πιο διασημος Σκανδιναυος ολων των εποχων, ειναι φυσικα ο Harald Handraada (1015-1066), του οποιου η ζωη λιγο απεχει απο το χαρακτηριστει ενα επος. Γεννημενος στα τελη του 1015 στο Ringerike της Νορβηγιας, ο νεαρος Harald εδειξε απο νωρις τις εκπληκτικες ηγετικες και στρατιωτικες του δυνατοτητες. Με υψος 5 «ells» ( περ 2.05μ) και «δυναμη αρκουδας» ( Heimisgrilla Saga 54-D) ο νεαροτατος (μολις 15 ετων) Harald συμμετειχε με 600 ανδρες απο τα Upplands στο πλευρο του αδερφου του Ολαφ του «Αγιου» στη φοβερη μαχη του Stiklesand, εναντιον των Δανων το 1030. Ο Ολαφ σκοτωθηκε, οι Νορβηγοι ηττηθηκαν, αλλα ο Harald κατορθωσε να διαφυγει παροτι βαρια τραυματισμενος.